Σάββατο 10 Δεκεμβρίου - 20:48

Θεέ μου κακομοιριά. Έλεος. Ήρθε η μαμά και με βρήκε στο δωμάτιο να κλαίω και έπαθε λίγο σοκ. Εμ, κόρη στην εφηβεία έχεις αγαπητή μαμά. Τι να κάνουμε.
Ήταν λίγο πάλι όπως παλιά. Όπως όταν ετοιμαζόμασταν να πάμε σε κάποιο από εκείνα τα περίεργα πάρτυ, ο μπαμπάς, η μαμά κι εγώ. Νομίζω νιώθει τύψεις που έλειπε τόσα χρόνια. Μου έδωσε το φόρεμα που είχε βάλει στο πρώτο ραντεβού με το μπαμπά, το οποίο αν και έχει κλείσει είκοσι χρονάκια στη ντουλάπα, είναι εξαιρετικό. Απλό μαύρο με μια διακριτική, λευκή κορδέλα στη μέση σα ζώνη. Αιθέριο θα το έλεγα. Και τα μαλλιά μου στρώσανε. Όλα καλά λοιπόν. Ίσως και να βγω τελικά. Αλλά είμαι έτοιμη και δεν ξέρω τι να κάνω. Που είναι ο Αλέξανδρος; Φάση θα 'χει να μου το ακυρώσει τελευταία στιγμή.

No comments:

Post a Comment