Τρίτη 29 Νοεμβρίου - 23:48

Ξαναγράφω. Είναι αργά αλλά ντάξει. Βασικά δεν είναι πολύ αργά, αλλά νυστάζω γιατί κουράστηκα σήμερα η αλήθεια είναι. Όχι ότι έκανα και τίποτα τρομερό αλλά τελος πάντων. Ναι. Είχα και ψυχολόγο σήμερα και σκυλοβαρέθηκα γιατί με βάζε να του λέω για το δημοτικό και δεν μπορώ να καταλάβω γιατί έπρεπε να πω για το δημοτικό και τι σχέση έχει αλλά τελος παντων. Μα γιατί λέω τόσο συχνά τέλος πάντων? Είναι πρόβλημα. Και γενικά δε μπορώ να καταλάβω γιατί πρέπει να πηγαίνω δύο φορές τη βδομάδα ψυχολόγο, αφού δε με βοηθάει καθόλου. Και χάνω και το χρόνο μου. Δε φτάνει που έχω όλα τα μαθήματα, αυτό μου'λειπε. Και αν το μάθει και κανείς στο σχολείο, θα πάθω κρίση. Μόνο ο Αλέξης το ξέρει, αλλά αυτός τα ξέρει όλα ούτως ή άλλως. Και πήγε να με πατήσει ένα μηχανάκι καθώς πήγαινα, γιατί είχα πορωθεί με τη μουσική που άκουγα και μιλάμε ήταν τέλειο τραγούδι και όλη μέρα το ακούω και λέω λάθος τους στίχους, αλλά με νοιάζει πολύ? Δε με νοιάζει. Α ναι και πήγε να με πατήσει και γω ειχα πορωθει και δεν εβλεπα που πήγαινα, και μια στιγμη ειδα το μηχανάκι να έρχεται και εγώ απλώς στάθηκα εκεί στη μέση μέση και δεν κούνησα καθόλου και αυτός έπεσε και έβρισε και γω δεν μίλησα και έφυγα και νομίζω ήμουν λίγο αγενής αλλά δε μπορώ να καταλάβω γιατί δεν κούνησα. Νομίζω μόλις έγραψα μια τεράστια πρόταση και αυτό είναι το λάθος μου, όπως μου λέει και η αυτή της έκθεσης.

Και πεινάω και δεν έχουμε τίποτα να φάω και εκνευρίζομαι. Ο Αλέξης σήμερα στο σχολείο πήρε αποβολή για 2 μέρες γιατί μιλούσε στο κινητό την ώρα του μαθήματος. Μιλάμε είναι ηλίθιος αυτός ο άνθρωπος. Δηλαδή αν είναι δυνατόν. Και το τραγικό είναι ότι μιλούσε με τον αδερφό του. Δηλαδή έλεος. Και άκουσα και μια άλλη λέξη για το έλεος σήμερα, αλλά δεν τη θυμάμαι. Και αύριο θα λείπει και μεθαύριο και δε ξέρω με ποιον θα μιλάω. Με κανέναν είναι η απάντηση. Βασικά νομίζω ότι θα πάω να μιλήσω σ'αυτήν την Μαρία που κάθεται πάντα στη βιβλιοθήκη. Είναι και αυτή ένα χάλι. Βασικά δεν είναι άσχημη, αλλά είναι φυτό και κανείς δε της μιλάει ούτε αυτηνής. Και θα πάω γιατι έτσι είπε ο ψυχολόγος. Να μιλάω και με άλλους ανθρώπους και να κάνω μια σχέση. Καλά πολλά θέλει κι αυτός αλλά τέλος πάντων. Θα της την πέσω? Θα της την πέσω. Μιλάμε δούλεμα που θα φάμε. Όλο το σχολείο θα μας κοροιδεύει. Αλλά βασικά πρέπει να μου αρέσει για να της την πέσω. Δεν της την πέφτω. Δε μ'αρέσει και το Μαρία σαν όνομα. Το μόνο που θα μπορώ να την φωνάζω θα ναι Μαράκι? Και ο Χριστός κι Απόστολος. Αυτό είναι ακόμη χειρότερο. Μα λοιπόν φλυαρώ τόση ώρα? Μα εκφράζω συναισθήματα. Δέος. Τα καταφέρνω. Αλλά ναι δε της την πέφτω. Βασικά φαίνεται πανηλίθια. Σιγά μη πάω να της μιλήσω. Δεν υπάρχει περίπτωση.

Ύπνος.

No comments:

Post a Comment